بررسی نیاز رویشگاهی و برخی خصوصیات کمی و کیفی بلوط ایرانی (Quercus brantii Lindl.) در جنگلهای استان چهار محال و بختیاری

این تحقیق در سه منطقه جنگلی فلارد لردگان، سرخون اردل و چری بازفت استان چهار محال و بختیاری که بلوط ایرانی (Quercus brantii Lindl.)گونه غالب جنگلهای آن است صورت پذیرفت. در ابتدا تیپ‌های جنگلی که بلوط عنصراصلی آن بود مطالعه شد. سپس سه منطقه شمال غرب، غرب و جنوب غرب که گسترشگاه اصلی بلوط ایرانی در استان (مناطق ذکر شده) می‌باشند، انتخاب و در هر منطقه 12 قطعه نمونه 10 آری در فرمهای مختلف زمین (یال، دامنه و دره) و جهت‌های جغرافیایی اصلی (شمالی، جنوبی، شرقی و غربی) انتخاب شدند. در مجموع 36 قطعه نمونه پیاده شد و خصوصیات رویشگاهی منطقه، خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک و مشخصات کمی و کیفی درختان در هر قطعه نمونه مطالعه شدند.  نتایج نشان دادند که بلوط ایرانی گونه‌ای نورپسند است که بیشترین حضور را در جهت جغرافیایی جنوب غربی با ارتفاع 1800 تا 2000 متر بالاتر از سطح دریا نشان می‌دهد. pH خاک مناطق مطالعه شده بین 72/7 در سطح تا 85/7 در عمق نوسان داشته و میزان ازت کل و ماده آلی نسبتاً خوب و شوری خاک ناچیز است. بیشتر درختان بلوط مورد بررسی شاخه‌زاد بوده (بین 6/78 تا 2/84 درصد) که به طور متوسط هر پایه 4 تا 5 جست تولید می‌کند. این موضوع دخالت شدید انسان را در منطقه نشان می‌دهد. قطر برابر سینه و ارتفاع درختان بلوط به ترتیب بین  8/13 و 0/19 سانتیمتر و بین 3/4 و 2/5 متر در فرمهای مختلف زمین نوسان می‌کند.